De eerste etappe van de Hermannshöhen is een uitstekende warm-up voor de volgende bergetappes met uitzichten over de weidse vlakte van de Westfaalse Bocht. Je start bij het station van Rheine en laat de historische markt met zijn barokke gebouwen achter je. Oude cultuurlandschappen vormen de achtergrond voor je wandeling door de frisse uiterwaarden van de Ems. Je komt uiteindelijk in het droge en schrale deel van het zogenaamde ‘Wilde Weddenfeld'. Dit is een duinlandschap dat tegenwoordig bijna volledige met bomen is begroeid. Oude bossen met sparren en knoestige oude eiken en heidegebieden met jeneverbesstruiken en schrale, bloeiende graslanden wisselen elkaar af. Je volgt de Bevergerner Aa en uiteindelijk bereik je de idyllische dorpskern van Bevergern. Vlak voor het einde van deze etappe wacht er nog een bezienswaardige sluis in het Dortmund-Ems-Kanaal. Niet ver daar vandaan ligt ook het info-paviljoen ‘Nasses Dreieck'.

Aan het begin van deze tocht leer je het Teutoburger Woud kennen. Bij Hörstel rijst een bergrug op uit het vlakke Münsterland tot een indrukwekkende hoogte die bepalend is voor het landschap. Als je bij het ‘Nasse Dreieck’ het Mittelland-kanaal bent overgestoken, loop je verder door stille bossen. De Dörenther Klippen bij Ibbenbüren zijn ongetwijfeld het hoogtepunt van deze etappe. Op de heerlijk rustige stukken van de route tot bij Brochterbeck kom je steile rotswanden tegen. Echte sportievelingen kunnen hier klimcursussen volgen. Vanaf het plaatsje Brochterbeck kom je door een cultuurlandschap met oude weilanden waar vroeger kuddes gehoed werden, houtwallen en los gestapelde muren die je overal tegenkomt op weg naar het oude vakwerkstadje Tecklenburg.

De derde etappe gaat van start in het schilderachtige historische centrum van Tecklenburg. Rond de stad wisselen bossen met kalkbeuken en dikke tapijten van voorjaarsbloemen elkaar af met lichte en schrale bossen op een bodem van kalksteen. Bij Lengerich passeer je heel wat steengroeves. Een groot aantal zijn gesloten en staan onder natuurbescherming. Heel indrukwekkend is de ‘canyon’ met het blauwgroene meertje. Halverwege de etappe is het een goed idee een omweg te maken over Lienen met zijn zorgvuldig gerestaureerde vakwerkhuizen en het blote-voetenpad. Het einddoel van de etappe in het Kneipp-kuuroord Bad Iburg is het indrukwekkende kasteel, dat je als eerste ziet als je de plaats bereikt.

De etappe start bij het kasteel Iburg. Je loopt eerst een eind door de plaats in oostelijke richting totdat je bij een groot beukenbos komt. Gelijkmatig verdeeld over deze etappe zijn er drie tamelijk pittige klimmetjes. Al snel na het routepunt Freedenhütte bereik je de eerste mooie pauzeplek met uitzicht. Na een korte, maar steile helling, manifesteert de trail zich zoals je je een route over een kam voorstelt: een smal paadje met rechts en links diepe afgronden. Bij Hilter steek je via een brug de A33 over en loop je verder door een bosrijk gebied. Na de afdaling in het ravijn ‘Noller Schlucht', volgt er weer een helling die je conditie op de proef stelt. Nog even en je hebt Dissen aan de rand van het Teutoburger Woud bereikt. De wandeletappe eindigt bij de uitzichttoren op de Steinegge met een prachtig uitzicht naar alle kanten over het Teutoburger Woud.

Deze etappe begint bij de uitzichttoren op de Steinegge. Al na een korte wandeling kun je vanaf de Luisenturm op de helling boven Borgholzhausen weer genieten van een weids uitzicht. Vanaf de Luisenturm gaat het vrij steil bergaf naar het dal en Borgholzhausen, de stad van de ‘Lebkuchen’ (Duitse peperkoek). Langs weilanden en velden loop je dan verder omhoog naar Burg Ravensberg, waar het loont even uit te rusten. Via de Barenberg loop je verder in de richting van Halle. Als je bij de zendmast op de Große Egge bent gekomen, heb je het hoogste punt van deze etappe bereikt. Het is nu niet meer ver naar het eindpunt. De etappe eindigt net voorbij de ‘Kaffeemühle’, een paviljoen met uitzicht op de hellingen boven Halle.

Op de zesde etappe voert de Hermannsweg je over de smalle en beboste bergtop met afwisselend reliëf en door veel groen regelrecht naar de grote stad Bielefeld. Op de wandeling passeer je de plaatsen Werther en Steinhagen. Ten noorden van Steinhagen, vlak voor een oude verdedigingswal, de zogenaamde Schwedenschanz, kom je nog heidevelden met jeneverbesstruiken tegen. Vandaar heb je ook een prachtig uitzicht over het Ravenberger heuvelland. Dan loop je verder in richting Bielefeld naar de Hünenburg die op een hoogte van 302 m ligt. Vlak er na loopt de Hermannsweg door het dierenpark Olderdissen en langs het Bauernhaus Museum. Vanaf de Johannisberg heb je een spectaculair uitzicht op de Sparrenburg. Vervolgens daal je af naar de Osning-pas om vandaar het centrum van Bielefeld te bereiken. Het hoogtepunt van deze etappe is ongetwijfeld de Sparrenburg uit 1240. Aan het einde van de etappe kun je nog omhoog wandelen naar de burcht. De rondleiding door de kazematten mag je beslist niet missen.

Deze etappe verloopt vanaf de Sparrenburg in Bielefeld met matige stijgingen en afdalingen tot bij Oerlinghausen. Op het eerste stuk wandel je over de Promenade van Bielefeld. De rest van de route loopt voornamelijk door bosrijke gebieden. Een interessant onderdeel zijn de trappen bij Lämershagen die al voor menige deelnemer aan de Hermanns-loop een ware kwelling zijn gebleken. Deze beroemde, maar ook beruchte veldloop, vindt steeds in april plaats en loopt over de Hermannsweg vanaf het Hermannsmonument naar de Sparrenburg in Bielefeld. Als je de A2 bent overgestoken, bereik je Oerlinghausen. Boven het kleine plaatsje cirkelen zweefvliegers die gestart zijn op het grootste vliegveld voor zweefvliegtuigen in Europa.

8. Oerlinghausen - Hermannsdenkmal

Je laat het centrum van Oerlinghausen achter je en begint aan de volgende etappe op de Hermannsweg. Je passeert eerst een monument voor gevallen soldaten en daarna kun je een korte omweg maken naar de ruïne van een kerk, de ‘Tönsberg-ruïne’, met prachtig uitzicht. Daarna loop je verder naar de bronnen van de Rethlag. Het water is het hele jaar door ijskoud en stroomt uiteindelijk in de Werre. Na de vijver bij Donop begint de klim naar het einddoel van deze etappe: het Hermannsdenkmal. Dit monument is het symbool voor de Hermannshöhen en de populairste bestemming voor uitstapjes in het Teutoburger Woud. Het herinnert aan Hermann, de Cherusk, die in het jaar 9 na  Chr. de Varusslag tegen de Romeinen won.

Het startpunt voor deze etappe is het Hermannsdenkmal. Het is een indrukwekkend monument dat herinnert aan de legendarische ‘Slag bij het Teutoburger Woud’, waarin de Romeinen in het jaar 9 na Chr. een gevoelige nederlaag leden tegen Arminius (oftewel Herrmann). Je passeert het adelaarsstation van Berlebeck, een van de grootste opvangcentra voor roofvogels in Europa, op weg naar de mystieke Externsteine. De geschiedenis van de Externsteine en de verhalen eromheen worden gepresenteerd in een modern informatiecentrum. Je kunt de stenen ook beklimmen. Vanaf hier begint de Eggeweg, die tot het einde van de etappe voor een groot deel parallel loopt aan de Hermannsweg. Een andere geweldige ervaring is het Silberbachtal aan het begin van de klim naar het Lippische Velmerstot (441 m). Terwijl de Eggeweg naar het naburige Preußischen Velmerstot voert, blijf je op de Hermannsweg en daal je af naar Leopoldstal.

Na de klim via de toegangsweg van Leopoldstal naar het Lippische Velmerstot loop je over een kleine bergkam naar de ‘tweeling-top', het Preußische Velmerstot, het hoogste punt van de Hermannshöhen. Hier staat de Eggeturm, een uitkijktoren. Vanaf de toren heb je een uitzicht naar alle kanten tot in het Weserbergland, het Steinheimer Becken en in het Lipperland. Bij goed weer kun je zelfs de Brocken in de Harz zien. De route loopt verder in richting  Altenbeken. Spoorwegliefhebbers zullen hier graag een omweg maken naar het indrukwekkende spoorwegviaduct van Altenbeken over het dal van de Beke. De etappe eindigt in Bad Driburg. Voor een avondje ontspannen ben je in de therme van Driburg aan het juiste adres.

Deze etappe start bij de sprookjesachtige Iburg ruïne, op de hellingen boven Driburg. In Neuenheerse zul je verrast worden door het imposante kerkgebouw, de zogenaamde ‘Eggedom’, die je al van verre kunt zien. Vlak voor het einde van de etappe, kom je bij het kruis van Lichtenau, waar je even kunt uitblazen. Er wacht een schitterend bos bij de ‘Teufelsküche', de keuken van de duivel. Wortels hebben zich een weg gebaand onder het smalle pad dat langs een deels beveiligde afgrond loopt. Een mooie afsluiting van de tocht vormen het kasteel en het vroegere klooster in het centrum van Willebadessen, dat via een toevoerweg te bereiken is. Het is de moeite waard een kijkje te nemen in het park, dat ook ruimte biedt aan een beeldentuin met werken van gerenommeerde Europese beeldhouwers.

De etappe begint op de toegangsweg vanuit Willebadessen en loopt in richting zendmast omhoog naar de top van de Egge. Je treedt in de voetstappen van de Saksen als je omhoog klimt naar de top en de ‘Kleine Herrgot', de overblijfselen van een stenen monument. Vanaf de top van de ‘Nadel', genoemd naar de driehoekige ‘Natelenstein’, daal je via een steil pad af van de Egge naar het Schwarzbachtal, een Europees beschermd gebied en een van de belangrijkste broedgebieden van de zwarte ooievaar in Noordrijn-Westfalen. In het verloop van de tocht kom je bij het oude Blankenrode, de stad die in de middeleeuwen werd verwoest. Hoewel deze vroegere grensplaats al in 1390 met de grond gelijk werd gemaakt, zijn er toch nog hier en daar resten te vinden van wallen, graven en muren als stille getuigen. De etappe eindigt in de plaats Blankenrode.

Al meteen aan het begin van de 13e etappe over de Hermannshöhen loop je door de loodafgravingen bij Blankenrode waarin het uiterst zeldzame zinkviooltje voorkomt. De rest van de Eggeweg voert door een heuvelachtige en agrarische streek met velden en weilanden, machtige alleen staande bomen en boerderijen. Als je Oesdorf en Essentho gepasseerd bent, loopt de route tot Marsberg over de oude ‘Via Regia', een oude handelsroute. Tenslotte loop je door naar Obermarsberg, een van de oudste bewoonde plekken in het district Hochsauerland. Nadat je een tijdje de Diemel hebt gevolgd, kom je op de laatste etappe van de Hermannshöhen door het centrum van Marsberg. Vandaar kun je ook met de trein weer naar huis terugreizen.