Je avontuur op de WesterwaldSteig begint in Herrborn in het Dilltal. Voor je aan de tocht begint, loont het eerst een wandeling te maken door het historische centrum van Herborn. Ze is een van de best bewaard gebleven middeleeuwse plaatsen van Duitsland. De route gaat eerst voortdurend bergop en bergaf door een bosgebied ten westen van de Königshof van Herborn. Later wandel je over veldwegen en langs weilanden. Een bosweg voert je rond de 296 meter hoge Dollenberg. Tijdens de tocht heb je mooie uitzichten op het dal van de Medenbach in het noorden en op het dal van de Ambach en Erdbach in het zuiden. Op een brede weg door een gemengd bos daal je af naar het dal van de Ambach. Daarna loop je bergop in de richting van Gonkelrain. In Erdbach kun je je op een tijdreis begeven. Onderzoekers hebben hier overblijfselen gevonden van grote dieren uit het Tertiair, 25 miljoen jaar geleden. Ook hebben zij fossielen gevonden van dieren die hier 350 miljoen jaar geleden hebben geleefd. Het duurt dan niet meer lang of je hebt via het Faule Feld het einddoel van de etappe in Breitscheid bereikt.  

In Breitscheid loont het de moeite een bezoek te brengen aan het pottenbakkersmuseum voordat je begint aan de tweede etappe. Op weg naar het natuurbeschermingsgebied Fuchskaute doorkruist de WesterwaldSteig het typische cultuurlandschap van het Hoge Westerwald met zijn zacht glooiende basaltplateau's, open delen en hagen die bescherming bieden tegen de wind. Langs de hagen loop je verder over de vulkaanrots bij Barstein naar het ven bij Heisterberg en vervolgens door het natuurbeschermingsgebied Bermershube met zijn vochtige biotopen en bloemenweiden. Doordat het landschap op veel stukken zo open is heb je voortdurend mooie uitzichten. De Fuchskaute met zijn hoogte van 657 meter is het hoogste punt van het Westerwald. De naam is te danken aan de vos die hier zijn hol, ‘Kaute', heeft. Op de Fuchskaute komt de WesterwaldSteig uit bij een Westerwaldvariant van de Rothaarsteig.  Op het hoge basaltplateau van het natuurbeschermingsgebied hebben het gure klimaat en de traditionele veehouderij ertoe geleid dat er weiden zijn ontstaan die je eerder in de Alpen zou verwachten. Hier heeft men ruim 300 soorten bloemen en bomen, 300 soorten vlinders en ruim 50 verschillende soorten vogels geteld. Van Fuchskaute leidt de Westerwald-Steig langs Homberg naar Rehe. Het landschap daalt slechts geleidelijk, want Rehe ligt nog steeds 550 meter boven de zeespiegel.

Bijzonder bezienswaardig in Rehe is het stadhuis. Het is een vakwerkgebouw met houtsnijwerk en een met ornamenten versierde deur. In Rehe vind je ook een aantal boerderijen met zware balken en daken die aan een kant diep doorgetrokken zijn. Deze bouwwijze is kenmerkend voor het Westerwald. Je loopt nu over weides en langs weilanden en het is niet meer ver naar het natuurbeschermingsgebied bij het Krombachtal-stuwmeer. Je wandelt langs bossen en weiden en de groene W wijst je de weg naar Rennerod, het oude station, de ‘heksenboom', en de Graue Stein. Tot de Duitse hereniging was dit het geografische middelpunt van West-Duitsland. Na de Drei-Kaiser-eik loopt de WesterwaldSteig over de Friedhofsweg en langs het tracé van de vroegere Querbahn om te eindigen bij het eindpunt van de etappe in het centrum van Rennerod.

Het dal van de Holzbach dat op het zuiden ligt biedt Rennerod bescherming tegen de wind. De WesterwaldSteig loopt tot aan de rand van de plaats. Tussen Rennerod en Westerburg liggen de Große en Kleine Secker Weiher. Boswegen voeren naar de grote plassen waar de WesterwaldSteig voorbij komt. Niet ver hier vandaan heeft koning Moritz Heinrich von Nassau-Hadamar in 1672 een klein jachtslot laten bouwen. De grote attractie van deze etappe is het Holzbach-ravijn. De afdaling in het ravijn begint bij de Dappricher Hof tussen Seck en Gemünden. De Holzbach heeft hier zijn loop diep in het basalt uitgesleten. Achter Gemünden vervolgt de rivier zijn weg naar Hessen. Rond Westerburg wachten er zacht glooiende hellingen, uitgestrekte loofboombossen en brede rivierdalen. Voorbij aan de camping en het restaurant ‘Zum Katzenstein’ loop je over smalle paden door het bos naar de Katzenstein, een rots van basaltplaten. Al gauw kom je bij de oostelijke rand van het eindpunt van deze etappe. Markeringen wijzen je de weg naar het centrum dat niet meer ver is.

Vanaf Westerburg voert de WesterwaldSteig je over een weg langs weilanden vlak bij de Schafbach en via een weiland met koeien door het plaatsje Hergenroth. Vanaf Westerburg kun je een omweg maken naar de Wiesensee, die je via een bos- en veldweg bereikt. Het meer met een oppervlakte van 80 hectare is prachtig gelegen en biedt tal van mogelijkheden voor sport en recreatie. Op de Hergenrother Kopf kom je bij het vroegere oefenterrein dat bij de kazerne van Westerburg hoort. Hier en daar vind je nog resten die aan de tijd herinneren dat het terrein nog in gebruik was. Als je een afwisselend bos achter je hebt gelaten en op smalle paden door het bosgebied van Graf von Waldorf bent gewandeld, kun je in Brandscheid in het Kneipp centrum door het water stappen en je voeten koelen. De route voert dan verder over de toppen van de Rothenbacher Lay naar de meren in het Westerwald. Het gebied strekt zich als een glooiende hoogvlakte uit tussen de bergtoppen in de bossen van Hachenburg en Höchstenbach in het noorden tot in het dal van de Saynbach in het zuiden. Via veldwegen en langs weilanden bereik je dan het strand bij de plas Postweiher. Het einddoel Freilingen is dan niet meer ver.

Het merengebied in het Westerwald dankt zijn naam aan zeven kleine stuwmeren. Het hele gebied staat onder natuurbescherming. De wandeling gaat verder over boswegen en langs weilanden en over kronkelende wegen door het bos. In Dreifelden staat de oudste, uit steen opgetrokken kerk van het Westerwald en de enorme eik die ooit is geplant ter ere van de vrede. Bij Linden bereikt de WesterwaldSteig de bron van de Wied. Er staan tafels en banken die uitnodigen om even te gaan zitten. Later loop je dan door een prachtig beukenbos via de Große Weißenstein naar de Gräbersberg. Vanaf de uitkijktoren geniet je van een panoramisch uitzicht. Een heel bijzondere schatkamer tussen Nistertal, Enspel en Stockum-Püschen is het Tertiair en Industrieel Attractiepark Stöffel. Aan de afzettingen in een vulkaanmeertje kun je 25 miljoen jaar aardgeschiedenis aflezen.

Op het korte stuk van Nistertal naar Bad Marienberg kom je eerst door een beukenbos dat zich uitstrekt langs een vroegere spoorbaan. Op sommige plekken volg je de Nister, een klein riviertje. Tussen de bomen zie je vaag de contouren van een imposante oude spoorbrug. Er achter voert een smal pad omhoog langs de steile helling. Dan loop je weer verder langs weilanden en velden, eerst nog op grind, vervolgens op asfalt, door het dal van de Schwarze Nister, parallel aan Langenbach bergop naar Bad Marienberg. Het kuuroord in het Hoge Westerwald is de juiste plek om even bij te komen. Het blotevoeten-pad brengt de vermoeide voeten van de wandelaars weer in topvorm. In de nabijgelegen apothekerstuin, groeien meer dan 100 verschillende planten, van koningskaars tot lavendel.

De WesterwaldSteig loopt voorbij de Tourist Info, dwars door het kuuroord met de nodige cafés en restaurantjes. Dan gaat het verder door het basaltpark omhoog naar het wildpark met een valkerij. Het park is het hele jaar door geopend. Vlak bij het wildpark staat de nieuwe Hedwigsturm die bij helder weer een spectaculair uitzicht biedt over het Westerwald. De WesterwaldSteig loopt door de loofbossen op het hoger gelegen stuk bij Bad Marienberg, langs de Wolfstein, een indrukwekkende rotsformatie van basalt, over ongerepte paden in de richting van Stangenrod. Over wegen langs weilanden passeer je Stangenrod en loop je verder naar het Wäschbachtal en Unnau-Korb (met spoorverbinding). Door het stadsbos van Hachenburg bereik je de ‘Philosophenweg’ die naar het Joodse kerkhof voert. Daar heb je een indrukwekkend uitzicht op het Zevengebergte. Hachenburg, de ‘Leeuwenstad', heeft een openluchtmuseum dat een bezoek waard is. Maar je moet beslist ook de Alte Markt zien met de Löwenbrunnen en de mooie vakwerkhuizen.

De WesterwaldSteig verlaat Hachenburg via het oude centrum en de Burggarten en steekt vervolgens de spoorlijn over. Er wachten weer prachtige uitzichten op het Zevengebergte. Via meer dan 100 treden daal je af in de tweede Holzbachschlucht, je steekt de Nister over en volgt de rivier in de richting van Nistermühle, daar ga je opnieuw de rivier over. Over veld- en boswegen blijf je de Nister volgen totdat je bij klooster Marienstatt komt. Bij een goed glas bier kun je op het terras weer nieuwe energie tanken. Voorbij aan de Mariabeuk, de Maria-eik en uiteindelijk de historische houtskoolbranders-eik bereik je via een pad aan de rand van het bos, een uitkijkpunt op een hoogte van ongeveer 200 meter boven Marienstatt. Via Streithausen bereikt de WesterwaldSteig de Kleine Nister die je tot Limbach volgt.

De WesterwaldSteig volgt bij Limbach de Kleine Nister op een weg langs weilanden in de richting van Heunigs Höhlenweg (beek-leerpad) naar het uitzichtpunt Hohe Ley. Vervolgens daal je via onregelmatige treden 200 meter steil af naar de Nister. Wandelaars moeten op dit stuk tredzeker zijn. Over bos- en veldwegen wandel je langs de Nister en via Astert en Heuzert naar Heimborn. De plaats waar de Große en Kleine Nister bij elkaar komen is een van de mooiste plekjes in het Westerwald. Van de parkeerplaats voor wandelaars in Heimborn loop je langs weilanden naar Ehrlich. Daar kom je bij een restaurant aan de strandoever van de Nister. Via de Spitze Ley met uitzicht over Steinwingert bereik je het Weltende-pad, het pad aan het einde van de wereld. Dit is het volgende hoogtepunt op de WesterwaldSteig. Het is een mooie naam voor een pad door ongerepte natuurlijke bossen op een van de mooiste stukken van de Kroppacher Schweiz, een bergachtige streek rond Kroppach. Het pad heeft zijn naam te danken aan Wilhelm, de heer van Reichenstein. Deze liet in 1451 de abdij Marienstatt na aan het plaatsje Flögert. Omdat er maar één pad was om bij de abdij te komen, werd het in de volksmond ‘Aan het einde van de wereld’ genoemd. Tegenwoordig is het een zeer aantrekkelijk wandelpad met pittige hellingen die je met de nodige voorzichtigheid moet nemen. Het pad is steil en er zijn de nodige wortels. Voor minder geoefende wandelaars is er een alternatieve bewegwijzerde route over de Marien-wandelroute. Er volgt een gemakkelijker stuk via Racksen over een weg die door het staatsbos bij Altenkirchen omlaag loopt naar het klooster Marienthal.  

Vandaag wandel je door bossen en langs weilanden en velden over de heuvels. Ook kom je door een aantal beekdalen. Je vertrekt vanuit het schilderachtige plaatsje Marienthal. Er is een bedevaartkerk en het bekende Franciscaner klooster, dat tegenwoordig een conferentiecentrum is.  Over met gras begroeide wegen loop je door het Erbachtal en zet je koers naar de gemeente Hilgenroth. Via een weg door het bos kom je bij de wijk Beul. Vandaar bereik je via de Kreuzweg en de Kohlstraße de Beulskopf op een hoogte van 389 meter. Daar staat ook de houten 35 meter hoge Raiffeisen-toren. Dit is de ideale plek voor een uitzicht over grote delen van het Westerwald. Bij goed weer kun je kijken tot aan het Zevengebergte, het Rothaar-gebergte en zelfs tot in het Bergische Land. Vervolgens loop je over boswegen en langs weilanden verder naar Weyerbusch.

Op de wandeltocht van Weyerbusch naar Flammersfeld kom je door het Raiffeisenland. Friedrich Wilhelm Raiffeisen werd in 1818 in Hamm/Sieg geboren en was van 1848 tot 1852 burgemeester van Weyerbusch. In 1846 richtte hij de ‘Brodverein’ van Weyerbusch op. Dit was de basis voor de latere Raiffeisen-coöperaties. Vanaf Hotel Sonnenhof in Weyerbusch loop je over de Kölner Straße in richting Forstmehren. Langs weilanden wandel je naar het Mehrbachtal en vandaar loop je verder naar het vakwerkdorpje Mehren. Na Kescheid houdt het dorpje Ahlbach een verrassing in petto in de vorm van boerentuinen. Na een sprookjesbos kom je langs een sportveld om uit te komen in Flammersfeld. Je loopt in westelijke richting om het plaatsje heen, steekt de B256 over en langs weilanden bereik je dan het einddoel van de etappe.

Vanaf Flammersfeld loopt de WesterwaldSteig langs het dierenpark en over boswegen bergaf in de richting van Seifen. Je volgt de Wied door de gemeente Döttesfeld. Dan bereik je al snel via het ‘Himmelsleiterchen’ het uitkijkpunt op de top. Het hoogtepunt van de tocht is de klim naar de Hölderstein. Deze uitloper van het leisteengebergte aan de Middel-Rijn biedt een mooi uitzicht op het gerenatureerde Grenzbachtal. Waar vroeger dichte sparrenbossen het uitzicht op het dal belemmerden, grazen nu Heckrunderen, die teruggefokt zijn uit de oerossen. Sinds 2009 loopt er een klimpad, parallel aan de WesterwaldSteig over de markante rotsformatie ‘Hölderstein'. Het is de eerste klimroute van dit type in het Westerwald. Op dit stuk van ongeveer 300 meter moet je met behulp van krammen, beugels en pitons, drie ladders en een brug een hoogteverschil van ruim 80 meter overwinnen. Voor de ‘IJzeren route’ heb je ongeveer een kwartier nodig. Je mag alleen met klimuitrusting op de via ferrata klimmen. Via wegen door bos en langs weilanden kom je na een korte klim bij een uitzichtpunt bij Pleckhausen. Dan loop je weer bergaf naar het dal en bereik je het einddoel in Horhausen.

Vanaf de Kirchstraße in Horhausen loop je langs de kerk en het monument voor Kardinaal Höffner in de richting van Huf en Luchert. Via Niedersteinebach en het wildpark bij Hotel Heiderhof loop je door Stangenwald naar de ‘Bild-eik'. De route volgt het oude mijnwerkerspad naar Peterslahr, met uitzicht op Burglahr. Op weg naar Eulenberg kom je door een landschap van ongerepte uiterwaarden. In het natuurpark Rhein-Westerwald biedt het Wiedtal een zeer afwisselend landschap met nauwe dalen en steile, beboste hellingen. Via de weg met haarspeldbochten bereik je de ‘Bertenauer Kopf’, een vulkaantop met een hoogte van 351,5 meter. Hier, maar ook op andere delen van de route, heb je een mooi uitzicht op het Zevengebergte en de toppen en dalen van het Westerwald. Neustadt (Wied) is te bereiken via een toevoerweg. Ook het Rengsdorfer LAND van Hümmerich via Krunkel naar Niedersteinebach is via een dergelijke weg verbonden met de WesterwaldSteig. Voorbij aan het Basalt-meer bij Manroth en via Ammerich en Neustadt-Kodden wandel je via boswegen naar Strauscheid.

Op weg van Strauscheid naar het dal van de Wied wachten je meerdere uitkijkpunten. Zeer indrukwekkend is het uitzicht vanaf de Weißenfelser Ley, de steile rotshelling boven de Wied. Vanaf Roßbach loopt de route in een grote boog rond het Roßbacher Häubchen, een heuvel met een hoogte van 340 meter. Hier heb je een uitzicht naar alle kanten tot in de Eifel. Dan loop je verder naar Roßbach en langs de Wied bereik je via een brede bosweg het kasteel Walburg. Over smalle paden loop je bergop naar Over. Hier heb je een prachtig uitzicht op Waldbreitbach, dat bekend is voor zijn kerstkribben. Aan de Wied staat een oliemolen, die geldt als oudste van dit type in het Rijnland. De WesterwaldSteig loopt door het kloostercomplex van het St. Josefshaus. Het is nu niet meer ver naar Waldbreitbach.

De laatste etappe is vrij kort. Het loont daarom de moeite een omweg te maken naar klooster St. Marienhaus. Via de Klosterweg kom je bij de kruidentuin van de Franciscanessen. Al gelijk na vertrek loop je over boswegen langs het St. Josefshaus, het moederhuis van de broeders van Franciscus in Hausen. Via smalle bospaadjes bereik je de Malberg met een hoogte van 373 meter. De Malberg is een gedoofde vulkaan. In de krater ligt een schilderachtig meertje. Op de route door bos en langs weilanden passeer je de wandel- en skihut Malberg. Hier kun je je tegoed doen aan speciale vleesgerechten omdat de exploitant nog zelf slacht. In Arienheller, tussen Rheinbrohl en Bad Hönningen, komt de WesterwaldSteig uit op de Rheinsteig en de Limes. Een bezoek aan de RömerWelt met interactief museum is beslist de moeite waard. Het begin van de ‘Limes-Romanus’, een grenswal van 550 kilometer tussen Rijn en Donau, lag ooit in Rheinbrohl. Je tocht over de WesterwaldSteign eindigt in Bad Hönningen.